Στους φιλολογικούς κύκλους, η κυκλοφορία ενός καινούργιου βιβλίου είναι ένα ελπιδοφόρο γεγονός που σηματοδοτεί νέες αναζητήσεις και συζητήσεις…
Και η «Πέμπτη Εποχή» μόλις ανέτειλε…”
Ο κανόνας της σμίλης “Τα χέρια σου, τα μαγικά,το ξύλο μεταμόρφωνανσε λύρα του Απόλλωνα.Λαούτα, μαντολίνα και βιολιά,που ΄δώσαν νότες σε ορχήστρες,γεννήθηκαν από την τέχνη την παλιάκαι την επίμονη δική σου αγκαλιά.
Χάρισες στις νύφες συνοδούς,γλυκόλαλους κι αστραφτερούς,στο δρόμο για την εκκλησιάκαι στους ερωτευμένους,βάρκες με πανιά,να ταξιδεύουν τους καημούς.
Όταν αλλάξαν οι καιροίκι αραίωσαν οι τυχεροί,που ζητούσαν μια κιθάρα,ή μια λύρα κρητική,εσύ εκεί,συνέχεια να παλεύεις,να πλανίζεις, να σμιλεύεις,το έλατο, τον κέδρο, την οξυά,με το δικό σου το μεράκι.Μα τώρα τελευταία,σε τρώει το σαράκι.Τα δάχτυλα της διακονίας,οργάνων, όργανα δημιουργίας,δεν μπορούνε να κρατήσουνσταθερά,τα μαχαίρια σου τα κοφτερά.
Θέλουν τις νότες να ξυπνήσουν,μα δεν έχουν τον παλιό τον ζήλο.Τα χέρια σου, τα ροζιασμένα,γίνονται, μέρα με τη μέρα, ξύλο.
( «Πέμπτη Εποχή των αοράτων», σελ. 36
Εικόνες του βιβλίου: Γιώργος Κόρδης )
