Τους ψάχνουμε τους νέους χαρισματικούς ανθρώπους !
Τους δίνουμε βήμα και σας τους παρουσιάζουμε γιατί τους καμαρώνουμε !
Λαικά , τους βγάζουμε το καπέλο …
Γιατί και αξίζουν και μας γεννούν ελπίδες για ένα όμορφο μέλλον και μας κάνουν να σκεφτούμε το παρόν πιο αισιόδοξα …
Σήμερα καλωσορίζουμε μια ιδιαίτερη Κυριακή , έχοντας ως καλεσμένη την μικρή αλλά θαυματουργή Αθανασία Σπηλιοπούλου …
Η Αθανασία μας εξέπληξε με τις ” ΣΚΕΨΕΙΣ ” της και την εκρηκτική της προσωπικότητα …
Ελάτε να γνωρίσουμε καλύτερα την Αθανασία … Και να μοιραστούμε τις Σ Κ Ε Ψ Ε Ι Σ της !!!
Sigma Press Office : Αθανασία , ποιά είσαι , από που είσαι και πως ξεκίνησες να δημιουργείς
με τη γραφή σου και να μας εντυπωσιάζεις .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Ονομάζομαι Αθανασία Σπηλιοπούλου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα. Έχω μία μεγαλύτερη αδερφή και είμαι παιδί μιας μονογονεϊκής οικογένειας, μιας και το 2007, όταν ήμουν 5 χρονών, «έχασα» τον μπαμπά μου σε τροχαίο δυστύχημα. Σπουδάζω στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και σκέφτομαι να ακολουθήσω τη δημοσιογραφική κατεύθυνση. Μου αρέσει πολύ η μουσική, τα βιβλία, η τέχνη της φωτογραφίας και γενικότερα αγαπώ να ασχολούμαι με δημιουργικά πράγματα.
Γι’ αυτό και η συγγραφή είναι κάτι που καλύπτει σε μεγάλο βαθμό την ανάγκη και την αγάπη μου για δημιουργικότητα.
Η διαδρομή μου, όμως, στο να φτάσω στο σημείο να γράφω στον ελεύθερο χρόνο μου με τη θέλησή μου, είχε τα πάνω και τα κάτω της. Στο δημοτικό δεν μου άρεσε καθόλου η παραγωγή λόγου, ωστόσο, διάβαζα πολλά βιβλία από μικρή ηλικία κι έτσι αυτό μου έδωσε τα πολεμοφόδια που χρειάζεται κανείς για να ξεκινήσει τη συγγραφή ως χόμπι: εμπλουτισμένο λεξιλόγιο και τεχνικές γραφής. Τα βιβλία ήταν αυτά, λοιπόν, που με ώθησαν στο να κρατώ ένα υποτυπώδες ημερολόγιο σε καθημερινή βάση. Υποτυπώδες γιατί δεν έγραφα για την ημέρα μου ή για τις εξελίξεις στη ζωή μου, αλλά επικεντρωνόμουν στις σκέψεις μου και όσα απασχολούσαν το μυαλό μου. Έτσι, έμαθα από νωρίς να μην μου αρέσουν τα καλούπια που μερικοί άτυποι κανόνες θέλουν να εντάσσουμε τα κείμενά μας σε αυτά.
Από όταν ξεκίνησα να γράφω ήθελα να γράφω ελεύθερα χωρίς να πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθώ ένα φορμάτ, όπως παραδείγματος χάριν είναι το φορμάτ που πρέπει να ακολουθεί ένας αρθρογράφος σε μια εφημερίδα. Θα μπορούσα να πω ότι μου αρέσει να συνδυάζω διαφορετικές τεχνικές γραφής σε ένα κείμενό μου.
Αυτός ήταν κι ο κυριότερος λόγος που εγώ και η «καλουπιασμένη» ύλη των Πανελληνίων στο μάθημα της Έκθεσης δεν τα πήγαμε καλά, δεδομένου ότι έγραψα 14,1 και καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς οι βαθμοί μου δεν ήταν και οι καλύτεροι. Αρνούμουν κατηγορηματικά να ακολουθήσω κάποιους κανόνες για να γράψω. Έχω μάθει να γράφω μόνη μου και για εμένα ό,τι γράφω είναι μια κατάθεση ψυχής. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο μια κατάθεση ψυχής να απαντά σε τυποποιημένους κανόνες και φορμάτ.
Sigma Press Office : Με ποιό σκεπτικό αρθογραφείς και αν όλο αυτό χρειάζεται μια ιδιαίτερη έμπνευση.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Το blog μου, Skepsis by Athanasia, πιστεύω πως ήταν ένας μονόδρομος για εμένα. Τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν κάτι που «στροβίλιζε» μέσα στο μυαλό μου και πέρυσι περίπου τέτοια εποχή, εμπνεόμενη και παρακινούμενη από το blog της Κατερίνας Βισσέρη, Dynamis by Katerina, αποφάσισα να ξεκινήσω αυτή τη διαδρομή. Έτσι, ανακάλυψα στο διαδίκτυο την πλατφόρμα Wix και από το καλοκαίρι του 2020 κι έπειτα το Skepsis by Athanasia άρχισε σιγά σιγά να παίρνει μορφή. Ήταν μια δύσκολη διαδικασία, αφού έπρεπε παράλληλα να μάθω πράγματα που υπόκεινται στον τομέα της Πληροφορικής, έναν τομέα από τον οποίο δεν διέθετα και πολλές γνώσεις όταν ξεκίνησα τη δημιουργία του blog.
Ενώ, δεν μου αρέσει να εντάσσω τα κείμενα μου σε καλούπια, το είδος γραφής του άρθρου είναι ένα είδος γραφής που μου αρέσει πολύ να χρησιμοποιώ, κυρίως γιατί ένα άρθρο βασίζεται και «ακουμπά» σε γεγονότα της επικαιρότητας ή, όπως μου αρέσει εμένα να το διευρύνω, σε σκέψεις του σήμερα, του τώρα. Ακόμα και τα κείμενα στα οποία θα μοιραστώ κάποια tips, για εμένα αποτελούν ένα είδος άρθρου, μιας και η έμπνευσή μου πάντα προέρχεται από την επικαιρότητα ή από ένα επίκαιρο γεγονός που με έκανε να θυμηθώ κάτι από το παρελθόν. Ξέρω πως στο σημείο αυτό ένας φιλόλογος ή ένας δημοσιογράφος θα μπορούσε να παραθέσει τα δικά του επιχειρήματα, γιατί ένα τέτοιο κείμενο δεν είναι άρθρο, αλλά για εμένα, προσωπικά πάντα, ένα άρθρο είναι ένα κείμενο του οποίου η δημιουργία προέρχεται από την επικαιρότητα, συλλογική ή ατομική. Η έμπνευση μου, λοιπόν, προέρχεται από την παγκόσμια επικαιρότητα, αλλά και από την επικαιρότητα της προσωπικής μου ζωής.
Sigma Press Office : Ποιά είναι τα πέντε βασικά επίθετα που σε χαρακτηρίζουν .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσει κάποιος τον εαυτό του. Μας έχουν μάθει και μας έχουν μεγαλώσει να βλέπουμε μόνο τα αρνητικά σε εμάς και να αγνοούμε όλα τα θετικά που βρίσκονται στον χαρακτήρα μας. Αν μπορούσα να πω πέντε πράγματα για εμένα τότε αυτά θα ήταν τα εξής. Είμαι οργανωτική, καθώς θέλω να υπάρχει μία τάξη και μία οργάνωση στα πάντα. Είμαι επίσης, ονειροπόλα, πάρα πολύ ονειροπόλα, μιας και τη μισή μου ημέρα απλά ονειρεύομαι και την υπόλοιπη μισή είμαι εργατική, καθώς προσπαθώ να κάνω πράξη όλα όσα ονειρεύομαι.
Αν καταπιαστώ με κάτι, το οποίο με ευχαριστεί και με κάνει να νιώθω παραγωγική θα δουλέψω μέχρι τέλους για να βγει κάτι όμορφο και σωστό. Είμαι επιπλέον δημιουργική, κάτι το οποίο το ανέφερα και προηγουμένως. Τέλος, είμαι ισχυρογνώμων, κάτι το οποίο είναι καλό μόνο όταν κάποιος προσπαθεί να αλλάξει τη γνώμη κάποιου με σκοπό να τον ζημιώσει. Το να εμμένω στην άποψή μου για εμένα είναι πολλές φορές καλό, καθώς έτσι μπορώ να έχω τη δύναμη του λόγου μου και να μην παρασύρομαι από απόψεις άλλων, από την άλλη όμως, η ισχυρογνωμοσύνη είναι ένα χαρακτηριστικό μου που προσπαθώ να το μετριάσω μόνο στις θετικές του απολήξεις.
Sigma Press Office : Ποιό είναι το moto σου στην καθημερινότητα σου .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Έχω πολλά moto που χρησιμοποιώ καθημερινά. Αλλά, αυτό το ένα που τουλάχιστον αυτή την περίοδο στη ζωή μου χρησιμοποιώ καθημερινά και με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη, μιας και κρύβει μέσα του πολλή αλήθεια, είναι το «Όλα για κάποιον λόγο γίνονται.». Πιστεύω βαθιά ότι όλοι έχουμε έρθει στη γη με τον δικό μας δρόμο ο καθένας. Όλα είναι προκαθορισμένα για να συμβούν και να έρθουν στη ζωή μας μια συγκεκριμένη στιγμή και αυτή η στιγμή είναι και η πιο κατάλληλη. Πιστεύω ακόμα πως όταν μας κλείνονται κάποιες πόρτες ή όταν συμβαίνει κάτι πολύ αρνητικό στη ζωή μας, δεν είναι μια τιμωρία από το Θεό (ή το σύμπαν, ή όπου πιστεύει ο καθένας) για να μας «μαλώσει», αλλά ένα μάθημα που θα μας κάνει πιο δυνατούς και έμπειρους, ώστε όταν ανοίξει η πολυπόθητη πόρτα να τη διαβούμε με το κεφάλι ψηλά γεμάτοι αυτοπεποίθηση και γνώσεις ή όταν πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρο που τόσο πολύ θέλουμε να το ζήσουμε στο έπακρο γιατί τότε θα είναι η στιγμή που αυτό θα μπορέσει να «ανθίσει» όσο περισσότερο γίνεται. «Όλα για κάποιον λόγο γίνονται» απλά προχώρα μέχρι πάλι όλα να γίνουν για κάποιο λόγο, αυτό το λόγο που περιμένεις. Αν αυτό δεν έχει γίνει ακόμα τότε δεν έχει έρθει το τέλος.
Sigma Press Office : Τι πιστεύεις ότι προβληματίζει περισσότερο τους νέους ανθρώπους σήμερα .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Είναι πολλά αυτά που προβληματίζουν την ανθρωπότητα και κυρίως τους νέους, μιας και η νέα γενιά είναι αυτή που πάντα σηκώνει το βάρος της αλλαγής και της εξέλιξης. Κάτι όμως που μας απασχολεί πολύ εμάς τους νέους στην Ελλάδα, είναι το αν οι κόποι, οι στόχοι και τα όνειρά μας θα βρουν κάποια στιγμή ανταπόκριση.
Θα μπορέσουμε να βρούμε τη δουλειά που μας αξίζει; Θα μπορέσουμε να σπουδάσουμε αυτό που επιθυμούμε; Θα μπορέσουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς και ανεξάρτητοι;
Όλα αυτά τα ερωτήματα πιστεύω «τριγυρνούν» στη σκέψη των περισσότερων νέων στην Ελλάδα σήμερα. Θα μπορούσα να πω πως εξαιτίας της πανδημίας αυτός ο προβληματισμός έχει επεκταθεί και στους νέους κι άλλων χωρών.
Sigma Press Office : Ποιό είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Όπως είπα είμαι ονειροπόλα, οπότε θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως έχω μόνο ένα μεγάλο όνειρο, αλλά το μεγαλύτερο, αυτό που αν λείψει από τη ζωή μου ή αν δεν πραγματοποιηθεί πιστεύω δεν θα είμαι απόλυτα ευτυχισμένη, είναι να καταφέρω να γίνω δικηγόρος, να κάνω τη Δικαιοσύνη να βρίσκεται στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και να βοηθώ κάθε «θαλασσοδαρμένο» άνθρωπο να βρίσκει το λιμάνι του στη Δικαιοσύνη. Από 8 χρονών παιδάκι το ονειρεύομαι αυτό. Είναι ένα όνειρο που έχω προσπαθήσει ήδη μια φορά να το προσεγγίσω με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά έπεσα, σηκώθηκα και έμαθα πως ίσως να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή να συμβεί τώρα. Το όνειρο αυτό όμως παραμένει όνειρο και επειδή πέρα από ονειροπόλα είμαι και εργατική, αποτελεί υπόσχεση στον εαυτό μου το όνειρο αυτό μια μέρα να γίνει πραγματοκότητα.
Sigma Press Office : Ποιός είναι ο άνθρωπος που θαυμάζεις περισσότερο στη ζωή σου .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Είναι πολύ εύκολη η απάντηση στην ερώτηση αυτή. Τη μαμά μου φυσικά. Είναι το πρότυπό μου ως μαμά, ως γυναίκα, ως άνθρωπος, ως σύζυγος, ως μπαμπάς, ως τα πάντα!!! Μεγάλωσα μόνο με τη μαμά μου και θέλω να καταφέρω στη ζωή μου να της μοιάσω έστω και λίγο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τη θυμάμαι να έχει αναλάβει όλους τους ρόλους μέσα στο σπίτι, να είναι γυναίκα, μαμά, μπαμπάς, υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, να οδηγεί, να μας πηγαίνει όπου θέλαμε, να μας διαβάζει, να μαγειρεύει, να δουλεύει, να φτιάχνει ό,τι χαλάει μέσα στο σπίτι, να διαχειρίζεται τα οικονομικά μόνη της, όλα μόνη της εκείνη καλύπτοντας στο έπακρο την απουσία του μπαμπά. Μέχρι και σήμερα έτσι είναι και θα ήταν μέγα λάθος μου να μην προσπαθήσω να της μοιάσω λίγο.
Sigma Press Office : Τι άλλο έχουμε να δούμε απ΄το blog σου .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ : Έχω πάρα πολλές ιδέες που θέλω να τις εντάξω μέσα στο blog μου, αλλά ακόμα είναι σε πολύ πρωταρχικό στάδιο και θέλουν δουλειά ακόμα. Όμως, η πιο πρόσφατη ιδέα μου και ταυτοχρόνως η πιο πρόσφατη προσθήκη στο blog είναι η στήλη «Αφανείς Σκέψεις», στην οποία έπειτα από συνέντευξη, εγώ γράφω την ιστορία του συνεντευξιαζόμενου σαν να τη λέει ο ίδιος. Την ονόμασα έτσι αυτή τη στήλη,γιατί αφορά τις ιστορίες και τις σκέψεις ανθρώπων που ζουν ανάμεσά μας, αλλά δύσκολα κάποιος θα τους δώσει ένα βήμα για να πουν όσα θέλουν να πουν.
Sigma Press Office : Στείλε ένα ηχηρό μήνυμα στους νέους του σήμερα .
ΑΘΑΝΑΣΙΑ :Τους νέους του σήμερα τους αγαπώ πολύ όλους, γιατί μπορώ να τους καταλάβω και να ταυτιστώ με αρκετά από τα προβλήματά τους. Αυτό που θέλω να τους πω, το οποίο αποτελεί και note to self , είναι να αγαπάμε και τους εαυτούς μας. Ζούμε σε μια εποχή που τρέχει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, με αποτέλεσμα να δεχόμαστε καθημερινά πολλά πυρά, να υπερφορτώνουμε το πρόγραμμα μας για να τα προλάβουμε όλα και να μην δυσαρεστήσουμε κανέναν, αλλά με τον τρόπο αυτό ξεχνάμε να μας αγκαλιάζουμε, να μας φροντίζουμε, να μας προσέχουμε και να μην μας μαλώνουμε συνέχεια.
Πρέπει να καταλάβουμε όσο είναι νωρίς πως για να πετύχουμε όλα όσα θέλουμε θα πρέπει να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας.
Αυτό μπορεί να σημαίνει να λέμε όχι, να απορρίπτουμε κάποια πράγματα, να βάζουμε κάποια υποχρέωση για λίγο στην άκρη για να κάνουμε κάτι που ευχαριστεί τη ψυχή μας. Αν αγαπήσουμε τους εαυτούς μας, κάτι που δεν μας το έχουν μάθει, θα είμαστε πιο δυνατοί και σίγουροι για τις επιλογές μας και για τα βήματα που κάνουμε στον κόσμο, αλλά θα έχουμε και τη δυνατότητα να αγαπήσουμε και όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους αληθινά, αφού καμία ανασφάλεια και κανένα απωθημένο δεν θα μας εμποδίζει από το να το κάνουμε. Κάθε μία πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας ισούται με δέκα πράξεις αγάπης προς τον υπόλοιπο κόσμο. Ο κόσμος μας χρειάζεται περισσότερη αγάπη και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να «γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο».
Ιστότοπος: www.skepsisbyathanasia.com
E-mail: skepsisbyathanasia@gmail.com
Instagram: https://www.instagram.com/skepsisblog/
Facebook Page: https://www.facebook.com/SkepsisByAthanasia